Terugreis

Hoe verder je naar het noorden komt, des te kouder het wordt. Dat is natuurlijk een open deur, maar na bijna 4 maanden zon, valt het toch erg tegen.
Het weer voor Frankrijk zag er goed uit dus dit keer een andere route. Eerst langs de kust richting noorden. We laten de tolwegen liggen en gaan over de Route Carretera. Lekker over de rustige wegen en door al die badplaatsen.
De 1ste nacht geslapen in Torredembarra op een camping iets ten zuiden van Tarragona. De 2de nacht in Capmany, 10km voor de Spaans/Franse grens.
Dag 3 (woensdag) zijn we 15km teruggereden naar Figueres om het museum van Salvador Dali te bezoeken. Het is gebouwd op de fundamenten van een 19de eeuws theater dat was verwoest in de Spaanse burgeroorlog. Zodoende is alleen het gebouw al heel bijzonder. De tentoonstelling was natuurlijk ook heel bijzonder, want normaal zie je nooit zoveel werk van één kunstenaar tegelijk. Zo kun je zijn hele “loopbaan” zien veranderen. Persoonlijk ben ik geen fan van zijn stijl maar als je toch in de buurt bent, moet je het wel gaan zien. ’s Middags weer verder, en de grens overgestoken. We konden zo doorrijden. Op de autobaan (tolweg) is elke dag oponthoud vanwege extra controles. Behalve mooi gereden hebben we die dus ook omzeild.
Heel fijn is ook dat er in maart al weer aan aantal campings open zijn zodat je niet zo hoeft te plannen met rijden. Heel prettig om te kunnen stoppen wanneer het joú uitkomt. Dit keer geslapen bij Beziers.
Donderdag helaas hele fijne motregenen natte sneeuw. Dit is jammer, want het viaduct van Milau was indrukwekkend om te zien, maar niet om te fotograferen. Geslapen in st. Alban s/Limoges, een fantastische kleine camping. Een aanrader voor de zomer. Als we aankomen is het eindelijk droog geworden, maar wel koud. Brrr. ’s Nachts heeft het gevroren en alles is wit van de rijp, máár de zon schijnt!
Vrijdag de hele dag stralend weer, mooi gereden over binnenwegen en gestopt in Mery s/cher.
Een camperplaats met voorzieningen en toilet. Dat laatste vind ik belangrijk want de grote boodschap hoef ik niet in de camper hebben. Ha ha.
Zaterdag laat de zon verstek gaan maar het is droog en dat vinden wij belangrijker. Mooi gereden en heelhuids door Parijs gekomen. We staan nu op een camping in Péronne aan een haventje. Er is weinig te beleven want de pleziervaart vindt het ook nog te koud denk ik.
Zoals het er nu uit ziet verwacht ik dat we morgenavond wel weer thuis komen en zit deze “winter” er weer op.